Mistrz Krzesła

Hans Wegner, duński mistrz designu nazywany „Mistrem Krzeseł”, może pochwalić się niemal wszystkimi najważniejszymi tytułami i nagrodami przyznawanymi projektantom.W 1943 roku otrzymał nagrodę Royal Industrial Designer Award przyznaną przez Royal Society of Arts w Londynie.W 1984 roku został odznaczony przez królową Danii Orderem Rycerskim.Jego prace stanowią jedną z najważniejszych kolekcji muzeów designu na całym świecie.
Hans Wegner urodził się na Półwyspie Duńskim w 1914 roku. Jako syn szewca od najmłodszych lat podziwiał znakomite umiejętności ojca, co zapoczątkowało jego zainteresowanie projektowaniem i rzemiosłem.Zaczął praktykować u miejscowego stolarza w wieku 14 lat, a swoje pierwsze krzesło stworzył w wieku 15 lat. W wieku 22 lat Wagner zapisał się do szkoły sztuki i rzemiosła w Kopenhadze.
Hans Wegner przez całe życie zaprojektował ponad 500 prac, zachowując wysoką jakość i wysoką produkcję.Jest najdoskonalszym projektantem, który łączy tradycyjne duńskie umiejętności obróbki drewna z designem.
W jego pracach można głęboko poczuć czystą witalność każdego krzesła, ciepłą charakterystykę drewna, proste i gładkie linie, niepowtarzalny kształt, w osiągnięciu przez niego niezachwianej pozycji w dziedzinie designu.
Krzesło Wishbone zostało zaprojektowane w 1949 roku i nadal cieszy się popularnością.Nazywa się je również krzesłem Y, a jego nazwa wzięła się od kształtu oparcia w kształcie litery Y.
Zainspirowane krzesłem Ming widocznym na zdjęciu duńskiego biznesmena, krzesło zostało lekko uproszczone, aby uczynić je bardziej atrakcyjnymi.Jej największym czynnikiem sukcesu jest połączenie tradycyjnego rzemiosła z prostym designem i prostymi liniami.Pomimo prostego wyglądu, aby go ukończyć, należy przejść ponad 100 kroków, a na poduszkę siedziska trzeba zużyć ponad 120 metrów ręcznego tkania włókien papierowych.

Elbow Chair zaprojektował krzesło w 1956 roku i dopiero w 2005 roku firma Carl Hansen & Son opublikowała je po raz pierwszy.
Podobnie jak jego nazwa, w pełnej wdzięku krzywiźnie oparcia krzesła, znajdują się linie podobne do grubości łokcia, stąd łokieć ma ten piękny przydomek.Pełna wdzięku krzywizna i dotyk oparcia krzesła oddają najbardziej naturalne, a jednocześnie prymitywne wrażenie, podczas gdy jasne i piękne usłojenie drewna ujawnia także głęboką miłość Wegnera do drewna.